9/12/2020
Ένας λόγος, ίσως και ο σημαντικότερος, για τον οποίο πρέπει να αποφεύγεται η μέριμνα, είναι ότι τις ανάγκες μας τις γνωρίζει καλύτερα και από εμάς ο ουράνιος Πατέρας μας. Σχολιάζει ο ιερός Χρυσόστομος γράφοντας: Ο Χριστός δεν είπε “γνωρίζει καλά ο Θεός, αλλά ο Πατέρας, ώστε να οδηγήσει τους ακροατές του σε μεγαλύτερη ελπίδα. Διότι αν είναι Πατέρας και μάλιστα τέτοιος που είναι, δεν θα μπορούσε να αγνοήσει τα παιδιά Του που βρίσκονται σε άσχημη κατάσταση, όταν βέβαια ούτε οι άνθρωποι που είναι πατέρες το αντέχουν αυτό”.
Ο Θεός λοιπόν γνωρίζει τα πάντα ως παντογνώστης. Είναι αγαθός ως Πατέρας μας και ως ουράνιος και παντοδύναμος μας χορηγεί τα απαραίτητα. Διότι κατά την ερμηνεία του Ζιγαβηνού, “δεν είναι περιττό το να τρώει και να πίνει και να ντύνεται ο άνθρωπος, ώστε να το παραβλέψει ο Θεός. Αλλά είναι χρήσιμα στο σώμα του και αναγκαία στη φύση του. Έτσι, αυτό που νομίζεις ότι είναι αιτία για τη μέριμνά σου, να είναι μάλλον αιτία για την αμεριμνία σου. Επειδή λοιπόν αυτά είναι αναγκαία, γι’ αυτό κατ’ εξοχήν πρέπει να έχεις θάρρος. Γιατί, “ποιός πατέρας θα ανεχτεί να μην εξασφαλίσει ούτε τα αναγκαία στα παιδιά του”;
Αυτό διακήρυξε και ο Κύριος όταν συνιστούσε να απευθύνουμε με πίστη τα αιτήματά μας προς τον Θεό, διότι “όποιος ζητάει λαβαίνει κι όποιος ψάχνει βρίσκει κι όποιος χτυπά του ανοίγεται. Και ποιός από σας, αν του ζητήσει το παιδί του ψωμί, θα του δώσει πέτρα; Ή αν του ζητήσει ψάρι, θα του δώσει φίδι;” (Ματθ. 7,8-10).
Πρώτο όμως και κύριο μέλημά μας -πάνω από τα αιτήματα για τη χορήγηση των αναγκαίων υλικών αγαθών- πρέπει να είναι η Βασιλεία και η δικαιοσύνη του Θεού. Αυτό κυρίως θέλει από τους χριστιανούς ο Ιησούς Χριστός. Σπεύδει μάλιστα να βεβαιώσει αμέσως, ότι θα προστεθούν τα απαραίτητα για τη διατροφή, την ένδυση και την κάλυψη των άλλων αναγκαίων. “Δεν είπε δοθήσεται, αλλά προστεθήσεται, για να μάθεις ότι τίποτε από όσα μας δίνονται στην παρούσα ζωή, δεν συγκρίνεται προς τα μέλλοντα και ουράνια”, λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Το ρήμα όμως αυτό έχει και άλλη σημασία: Σ’ αυτά που ήδη έχουμε, θα προστεθούν και άλλα.
Ολοκληρώνοντας την αναφορά του στις μέριμνες του βίου, οι οποίες ταλαιπωρούν την ψυχή και το σώμα του ανθρώπου, ο Κύριος συνιστά να αρκούμαστε στο σήμερα και να κατανέμουμε τις φροντίδες στη διάρκεια όλων των ημερών του βίου μας. Σχολιάζει και πάλι ο ιερός Χρυσόστομος: “Διέταξε να ζητάμε τον άρτο, αλλά πρόσθεσε ¨τον επιούσιο¨ και μάλιστα αυτόν που είναι απαραίτητος για σήμερα. Αυτό κάνει και εδώ. Διότι, δεν είπε μη μεριμνήσετε, αλλά μη μεριμνήσετε για την αυριανή μέρα, δίνοντάς μας ταυτόχρονα και την ελευθερία και προσηλώνοντας την ψυχή μας στα πλέον αναγκαία”.
Και επειδή κάθε μέρα έχει τις δικές της ανάγκες και φροντίδες, τις οποίες δεν μπορούμε να αποφύγουμε, τί πιο λογικό απ’ αυτό που συνιστά ο Ιησούς Χριστός; “Μην αγωνιάτε για το αύριο. Φτάνουν οι έγνοιες της κάθε μέρας!” Και τί πιο παρήγορο από την προτροπή του αποστόλου Πέτρου: “Αφήστε όλες σας τις φροντίδες στον Θεό, γιατί αυτός φροντίζει για σας” (Α΄ Πέτρ. 5,7).
Πραγματικά, ο Θεός μας, ως αγαθός Πατέρας που είναι, “βρήκε τρόπο” να ελαφρύνει τους κόπους και τους μόχθους της ζωής μας, τους οποίους ο Νεύτων παρουσιάζει με μεγάλο και βαρύ δεμάτι ξύλων, το οποίο μπορεί ο άνθρωπος να μεταφέρει χωρίς να καμφθεί από το μέγεθος και το βάρος του: Το έλυσε και έδωσε στον άνθρωπο τη δυνατότητα να σηκώνει ένα ξύλο την ημέρα. Αυτός όμως δεν ακολούθησε τη δυνατότητα αυτή. Ξανάδεσε τα ξύλα σε ένα δέμα και προσπαθεί μάταια να το φορτωθεί. Στις σημερινές φροντίδες του πρόσθεσε τις χθεσινές, τις αυριανές, του επόμενου μήνα και χρόνου. Ακόμα και των γηρατειών του. Ξεφυσά, γογγύζει, γονατίζει από το βάρος του. Ποιός όμως του φταίει;
Φτάνουν οι έγνοιες της κάθε μέρας! Μην αγωνιάτε για το αύριο! Έχει ο Θεός-Πατέρας μας. Το πώς αποδεικνύεται αυτό, θα να αναλύσουμε την επόμενη εβδομάδα.
Ευάγγελος Π. Λέκκος

Comments