Η Ιστορία του Ναού
Η Δεύτερη Εκκλησία
Αφιερωμένη στο βίο του Αγίου, του φίλου του Χριστού
Ο Ιερός Ναός “Το περιβόλι του Αγίου Λαζάρου”, στη Δρομολαξιά, είναι η δεύτερη εκκλησία στην Κύπρο η οποία είναι αφιερωμένη στο βίο του Αγίου, του φίλου του Χριστού, ο οποίος διετέλεσε, πρώτος Επίσκοπος Κιτίου. Ο ναός του Αγίου είναι από πολύ παλιά γνωστός στο χριστιανικό κόσμο και αποτελούσε, μέχρι και τα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, απαραίτητο συμπλήρωμα στο προσκύνημα των Αγίων Τόπων. Εκτός αυτού πολλές θεραπείες και άλλα θαύματα.
Το ιδιαίτερο αυτού του ναού είναι το περιβόλι του Αγίου Λαζάρου, το οποίο βρίσκεται περιμετρικά στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας. Στο εσωτερικό της εκκλησίας κυριαρχεί το περίφημο εικονοστάσι με αρίθμητες μορφές που το στολίζουν σκηνές από τη ζωή του, τις αδελφές του Λαζάρου, πανάγιες μορφές καθώς και τον Γέροντα Εφραίμ.
Είναι γνωστό το πέρασμα του Αγίου Λαζάρου από το Κίτιο συνδέθηκε με διάφορες παραδόσεις. Σύμφωνα με μια τέτοια παράδοση, στα 30 χρόνια που έζησε μετά την ανάστασή του, δεν γέλασε ποτέ, εκτός από μια φορά, όταν είδε κάποιον να κλέβει ένα πήλινο δοχείο.
Η παράδοση συνδέει τον Άγιο Λάζαρο με την αλυκή της Λάρνακας. Εκείνη την εποχή, το αλάτι ήταν πολύ σημαντικό προϊόν για μια χώρα, διότι το χρησιμοποιούσαν για τη συντήρηση των τροφίμων. Η αποθήκευση και μεταφορά των τροφίμων που χρησιμοποιούνταν σε θαλάσσια ταξίδια ή σε εκστρατείες, δεν μπορούσε να γίνει χωρίς αρκετές ποσότητες αλατιού. Γι’ αυτό τον λόγο κάθε χώρα προστάτευε τις αλυκές της επικράτειας της και ρύθμιζε την διαθεσιμότητα και τις ποσότητες αλατιού στην αγορά, με αποτέλεσμα η παρουσία μιας αλυκής να έχει οικονομική και στρατηγική σημασία. Η σύνδεση του Αγίου Λαζάρου με την αλυκή της Λάρνακας αναφέρεται στο «Συναξάριον της Κωνσταντινουπόλεως», στο οποίον αναφέρεται ότι ο Άγιος Λάζαρος μετάτρεψε τη λίμνη σε αλυκή, για να σταματήσει τη διαμάχη μεταξύ δύο αδελφών. Μαρτυρείται ότι ο Άγιος Λάζαρος «δια της προσευχής του αποξήρανε τη λίμνη και την μετάτρεψε σε αλυκή». Συνεπώς ο Άγιος Λάζαρος δημιούργησε την αλυκή για να συμφιλιώσει τους δύο αδελφούς. Εδώ πρέπει να σημειωθεί, ότι η διαγραφή της λέξης «αποξήρανση» της λίμνης οδηγεί τον αναγνώστη σε λάθος συμπέρασμα, δηλαδή στο ότι η αλυκή ήταν το αποτέλεσμα κατάρας του Αγίου.
Ο Alessandro Rinuccini, γράφοντας το 1474, θεωρεί την αλυκή ως αποτέλεσμα της ευλογίας του Αγίου Λαζάρου για τους κάτοικους της περιοχής, αναφέροντας διάφορους πρωταγωνιστές ως αποδέκτες της αγάπης του Αγίου Λαζάρου: «Οι απλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η αλυκή δημιουργήθηκε θαυματουργικά από τον Θεό, ύστερά από προσευχή μετά δακρύων, με τον εξής τρόπο: Κάποτε, ο Άγιος Λάζαρος περνούσε από την Κύπρο το καλοκαίρι, μια περίοδο υψηλών θερμοκρασιών και έφτασε στο μέρους όπου βρίσκεται σήμερα η προαναφερόμενη αλυκή. Εκεί, συνάντησε μια γυναίκα που πουλούσε σταφύλια και την ρώτησε αν θα ήθελε να πουλήσει μερικά σταφύλια και σ’ αυτόν. Η γυναίκα του έδωσε μερικά, αλλά ο Άγιος Λάζαρος σκέφτηκε ότι δεν ήταν αρκετά και ζήτησε δύο ακόμη τσαμπιά σταφύλια. Πρέπει να γνωρίζει κανείς ότι εκείνη την εποχή δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου αλάτι στην Κύπρο και έτσι ήταν απαραίτητο να εισαχθεί με καράβια από μακρινά μέρη με πολύ υψηλό κόστος. Γι’ αυτό τον λόγο η γυναίκα απάντησε στον Άγιο Λάζαρο ότι δεν μπορούσε να του δώσει περισσότερα, γιατί τα σταφύλια ήταν τόσο ακριβά όσο και το αλάτι σ’ εκείνη την περιοχή. Όταν ο Άγιος Λάζαρος άκουσε αυτά τα λόγια, προσευχήθηκε με μεγάλο ζήλο και ζήτησε από τον αιώνιο Θεό να δώσει τόσο πολύ αλάτι σ’ αυτό το μέρος, ώστε να φτάνει για όλη την μεγαλόνησο». Έτσι έγινε με αυτόν τον θαυμαστό τρόπο και υπάρχει ακόμη μέχρι σήμερα η αλυκή, σε απόσταση περίπου ενός μιλίου από την εκκλησία του Αγίου Λαζάρου και την παραλία.
Με μεγάλη ασφάλεια πλέον και αδιαμφισβήτητα τεκμηριώνεται η τεράστια ευλογία και η προσφορά του αγίου και δικαίου φίλου του Χριστού, αναστημένου εκ των νεκρών και τετραήμερου Λαζάρου, ως προς το αρχαίο Κίτιο, αλλά και ολόκληρη την Κύπρο μας.
Ο βιοπορισμός και η γενναιόδωρη οικονομική στήριξη της Κύπρου διήρκεσε πέρα των δύο χιλιάδων χρόνων, από την αστείρευτη πηγή πλούτου που δημιούργησε θαυματουργικά ο άγιος Λάζαρος με το αλάτι της αλυκής της Λάρνακας.
«Ο Άγιος Λάζαρος δεν καταράστηκε ποτέ τον αμπελώνα της φτωχής γυναίκας. Αντιθέτως, αφού προσευχήθηκε στον Θεό, τον μετέτρεψε σε αλυκή χαρίζοντας πλουσιοπάροχα στην Κύπρο έναν ΘΥΣΑΥΡΟ», λέει χαρακτηριστικά ο πατήρ Σπυρίδων της Μητροπόλεως Κιτίου.
Στην εκκλησία μπορεί κανείς εκτός από το να προσευχηθεί, να γνωρίσει από κοντά το περιβόλι του Αγίου. Μέσα σε αυτό, μεταξύ άλλων, υπάρχουν 100 αμπελώνες όπου είναι αφιερωμένες για τον κόσμο.
Ο ναός οικοδομήθηκε από τον επιστάτη της Εκκλησίας, κ. Λάζαρο Φιλίππου, ο οποίος ανέλαβε την ανέγερση και τη συντήρησή του. Στον ναό δεν υπάρχει παγκάρι, γίνονται λειτουργίες και είναι ανοιχτός για όλο τον κόσμο.
Επίσης δίπλα στον ναό υπάρχει το πάρκο ”Αγίας Μάρθας και Μαρίας” μυροφόρων γυναικών, αδερφών του Αγίου Λαζάρου. Είναι ένα μέρος φυσικής ομορφιάς με διάφορα δέντρα και φυτά το οποίο προσφέρει γαλήνη και ηρεμία στους πιστούς που επισκέπτονται τον ναό.